Bikini proof, ook in pashokjes?

Bikini proof, ook in pashokjes?

Bikini tijd, ben jij bikini proof?

Het is vrijdagavond en terwijl ik afgepeigerd op de bank zit besluit ik maar weer eens aan mijn blog te beginnen. Vanmorgen had ik eventjes wat tijd voor mezelf en ik besloot een uurtje te gaan shoppen voor mijn vakantie garderobe, en daar hoorde ook een bikini bij. Ik ging naar de 'guilty pleasure' onder de winkelketens waar ik toch soms wat leuke dingetjes op de kop kan tikken, en mijn oog viel op een koraalkleurig setje, en ook op een witte met een neonkleurige panterprint. Klinkt veel fouter dan ‘ie is hoor ; ). 

Water en vuur: bikini's en overbelichte pashokjes 

Het ging even door mijn hoofd dat ik een paar blogjes geleden stoer zei dat ik nu met minder tegenzin een bikini ging kopen, maar met de 2 vrolijk gekleurde bikini-setjes in m’n handen op weg naar het pashok kreeg ik toch een beetje de zenuwen... ja hoor... Wat een belabberd licht in dat hok! Ik spreek mezelf  toe en kleed me uit. Ik kijk in de spiegel en onderwerp m’n lijf aan een strenge keuring zoals je dat alleen zelf kan doen. Dit licht verhult niks, zucht.

Ik trek de eerste bikini aan die wonder boven wonder eigenlijk meteen goed zit. En wat staat ‘ie leuk, ik ben blij! Tot ik over m’n schouder in de spiegel naar m’n achterkant kijk. M’n billen zijn, tja, nog niet wat ik wil. Hoeveel squats en lunges voordat dat wel het geval zal zijn? Ik begin een beetje te balen.



Bambi Bikini Dilemma

In het hokje naast me hoor ik 2 druk kletsende vriendinnen, en ik kan niet laten om even te kijken wat voor types het zijn. Ik gluur door het gordijn en spot 2 studentikoze hipster-achtige-festival meisjes van een jaar of 20. Ze hebben 2 hokjes tegenover elkaar en passen beiden een kort wit jeans shortje met bolletjes aan de randen. Meisje 1 is het eerst uit het pashokje. “Ooooh hij is cuuuute! Oh kijk dan, hij staat zooo leuk!” Ze gilt er nog net niet bij maar haar stem klinkt 3 octaven hoger dan toen ik haar eerder hoorde praten. Weer gluur ik langs het gordijn. Tut, denk ik. Dat shortje staat haar inderdaad beeldschoon met d'r lange Bambi benen. Meisje 2 past hem ook, en aan haar klagerige toon te horen is dat niet zo’n succes als bij haar vriendin. “M’n kont hangt eruit” klinkt het jammerend uit het hok, “jou staat ie zo leuk, maar met mijn dikke kont, kijk dan ik zie er niet uit...”.

Ze komt uit het hok en voelt zich duidelijk ongemakkelijk, terwijl Bambi in love met zichzelf nog staat te draaien voor de spiegel. Dan krijgt ze oog voor haar teleurgestelde vriendin. “Weet je, ik  ben eindelijk een keer blij dat ik zo recht ben en geen billen heb, ideaal voor shortjes als deze. Jurkjes staan mij juist nooit, die staan jou zo veel beter.”

Meisje 2 duikt haar hokje in en staat binnen no time in een schattig strak strandjurkje weer buiten. Ook al zo knap.  Wederom kirrende geluiden en beide tevreden gaan ze afrekenen. Wat een tafereel, was ik ook zo toen ik 20 was?

Bikini tijd of strijd

Ik trek de 2e bikini aan en ook deze past. Ik kijk nog eens achterom en denk aan die meisjes. Ik maak een selfie en app hem naar m’n zus “mag ik zo naast je liggen in Spanje op het strand?”. Binnen no time krijg ik antwoord “Staat je super leuk, looking good, kopen!”. En ook ik loop tevreden naar de ellenlange rij voor de kassa.

Moraal van dit verhaal: Pashokjes licht is stom. Mijn eigen kritische blik ook. Ik kan sporten wat ik wil, er zijn altijd dingen die ik anders zou willen aan mijn lijf. Maar weet je, als ik kijk naar mijn “before foto” en hoe ik er nu uitzie… da’s een wereld van verschil en ik durf hardop te zeggen dat ik me veel beter voel, en vind dat ik er veel beter uitzie dan toen.

Vamos a la playa!

P.S. Vergeten we met deze hitte niet om voldoende water te drinken? Mijn bikini proof tip: ijskoud water met een lekker  schijfje citroen, limoen, gember en munt : ))

Sportieve groetjes,

Nadiah